donderdag 20 juni 2013

Serious shit

'Wat denkt u dat u aan het doen bent?'
'Ik eet.'
'Met die stokjes zeker! Ja hoor, meneertje. Eten met stokjes. Maak dat de kat maar wijs.'
'Wok 2 Go heet deze tent. Je krijgt hier stokjes bij je maaltijd. Ik kan er ook niks aan doen.'
'Leugens! Ik zie het aan uw gezicht. Ik zie het aan uw trillende vingers. Uw onrustige ademhaling.'
'Kunt u niet iemand anders lastig vallen? Ik heb nogal haast. '
'Wie denkt u dat u voor u heeft? Nou, wie denkt u?'
'Ik ga weer verder met eten, als u het niet erg vindt.'
'Met die stokjes zeker. Ik ga even in uw tas kijken.'
'Pardon?'
'Politie. Uw tas openmaken graag.'
'Maar ik heb niks gedaan! Ik zit hier rustig te eten!'
(in portofoon) 'Assistentie gevraagd in sector B4. Verdachte gewapend met wurgstokjes.'
'Wurgstokjes? Man, je bent niet goed wijs. Chopsticks heten deze dingen, vraag maar bij de kassa. Hoe zou ik trouwens iemand moeten wurgen met twee miezerige houten stokjes?'
'Blijft u rustig zitten met uw handen op tafel.'
'Ik zát hier rustig, totdat u me kwam lastigvallen!'
'Meneer, ik doe alleen mijn werk. Als ik iemand met wurgstokjes in onze nationale luchthaven zie zitten, arresteer ik hem. Dat snapt u toch wel?'
'Arresteren? Wurgstokjes? Wat gebeurt hier allemaal?'
(de tweede agent arriveert en keert de tas om boven tafel)
'Wat zien we hier? Dit is serious shit. Een steekvoorwerp. Serious shit.'
'Een nagelknipschaartje! Om mijn nagels mee te knippen!'
'Meneer, ik zou niks zeggen als ik u was. Ik zou heel stil blijven zitten, want mijn collega houdt u onder schot.'
'...'
'En de klap op de vuurpijl, ja hoor, daar hebben we hem. Recht uit het terroristenhandboek. Meneertje is actief geweest op internet?'
'Mijn duikbril! Ik ga op vakantie!'
(in portofoon) 'Serious shit in sector B4. Code rood, volledige ontruiming.'
'Kunnen we dit gesprek niet opnieuw beginnen? Ik zat hier te eten. Met stokjes, mijn fout, het spijt me vreselijk. Voortaan vraag ik gewoon om mes en vork.'
(gealarmeerd) 'Zei u mes?'

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2690/Opmerkelijk/article/detail/3458764/2013/06/14/Man-met-duikbril-slaat-marechaussee.dhtml

zondag 9 juni 2013

De finale

Het gejoel van het publiek was binnen in de kleedkamer goed te horen. Uitzinnig gejuich. Liedjes. Iemand had een toeter meegenomen die klonk als een luchtalarm. De commentator probeerde boven iedereen uit te schreeuwen, en heel vaag kon je het gesteun en gekreun van de deelnemers aan de voorrondes horen.
Ching-Po, beter bekend als The Chinese Barbarian, hoorde het allemaal terwijl hij door de kleedkamer ijsbeerde. Nog een paar minuten... Hij had zijn rode broekje al aangetrokken en zijn assistente rende achter hem aan met een fles slaolie om de beroemde spierbundels mee in te smeren.

'Mag ik met u op de foto, meneer Barbarian?' vroeg een dikke jongeman die blijkbaar ongezien de kleedkamer was ingeglipt. Hij had een te klein t-shirt aan met een foto van Ching-Po, waaronder de tekst 'I Will Turn You Into Instant Noodles' stond afgedrukt.

Zonder op of om te kijken beukte Ching-Po de jongen aan de kant.
'Fuck!' brulde hij. 'Fuuuuuuuuuuck!'
Hij timmerde zichzelf op de enorme borstkas.
Hij ramde tegen een betonnen pilaar, die maar ternauwernood overeind bleef staan.
Hij trok een halve liter Brouwmeester open en goot de inhoud over zijn vierkante hoofd.
'Fuuuuuuuuuuuuuuuck!' schreeuwde hij nogmaals.

Ching Po's assistente glimlachte stilletjes. Dit hoorde allemaal bij de voorbereiding. Het geschreeuw, het gebeuk, het bier, het onvriendelijke gedrag naar de fans... Als The Chinese Barbarian zich gereed maakte voor een wedstrijd kon je maar beter niet in de weg staan.
Ze kon het weten - al bijna veertig jaar volgde ze Ching-Po. Een lange, imposante loopbaan, geplaveid met prijzen en gekneusde ribben. Zelfs nu hij op leeftijd begon te raken stampte hij regelmatig tegenstanders die half zo oud als hij waren tot moes.

Wat een man.

Inmiddels was Ching-Po gaan zitten. Hij schreeuwde allerlei onverstaanbaars en sloeg wild met zijn hammen van handen op de stoelleuningen. Razend leek hij.
Haastig rende de assistente naar hem toe om hem met een handdoekje wat koelte toe te wuiven.
'Gaat het, Barbarian?' vroeg ze.
'Beetje buikpijn.'