Trots en Voorodeel

'Zulle we danse?'

'Zeggie? Ken je niet hore, want die clavecimbel kneitert in me ore!'

Darcy pulkte onhandig in zijn neus en keek schichtig om zich heen. Om hem heen dansten de paartjes rondjes in keurige driekwartsmaten, begeleid door een ernstig kijkende clavecimbelspeler. Het was een oude clavecimbel, en bij elke noot piepte en kraakte er iets mee. Naast de clavecimbel stond een jongetje met een bepoederd pruikje op zijn hoofd die de bladzijden omsloeg. Hij keek nauwlettend in de richting van Darcy. Zou hij doorhebben wat voor modderfiguur Darcy hier aan het slaan was?

'Ovvie wil danse. Maar ik krijg de zenuwe van dat rotjochie daar, dus ik pleur vast op me smoel. Als ik de zenuwe heb struikel ik altijd. Maar toch wil ik het hoor. Met je danse bedoel ik.'

Elizabeth keek naar het zwetende mannetje dat voor haar stond. Al haar vriendinnen waren al aan het zwieren met knappe edelmannen, en zij stond hier maar. Over de schouder van Darcy keek ze de kamer rond. Waren er dan echt geen betere kandidaten? Ze zuchtte.

'Nou vooruit. Maar niet me kont knijpe! Alzie in me kont knijpt krijgie een lel!'

Darcy bloosde. Hoe wist ze dat hij net op dat moment aan haar kont dacht? Of zouden haar vriendinnen hebben verteld over zijn obsessie voor konten?

'Zo ben ik niet juh. Danse wil ik, niet konteknijpe!'

Met die woorden pakte hij haar beet en trok haar de dansvloer op. Klamme, zweterige handen, dacht Elizabeth vol afschuw. Dit was een grote vergissing. Maar als ze nu terug zou krabbelen zou iedereen het zien. Dat kereltje naast de clavecimbel stond al te grijnzen, die had vast door wat er aan de hand was. In een andere hoek van de kamer lachte haar vader haar toe, die had het ook al gezien. Ze moest dansen met Darcy, er was geen ontkomen meer aan. Hu, wat stonk hij. Oud zweet vermengd met pruimtabak. En hij had vlekken op zijn boordje. Ze hoopte maar dat haar vriendinnen dat niet zouden zien.

'Niet op me tene stampe!', snauwde ze al tijdens de eerste maat.

'Sorry dame. Me ene voet is groter dan de andere.'

Er gingen duizenden gedachten door Darcy's hoofd. Hij sloot zijn ogen en stelde zich voor hoe het er van een afstandje uitzag: hij, Darcy, dansend met haar, Elizabeth. Voorzichtig, niet te veel misstappen maken. Als hij nu ook nog wat poetische zinnen kon produceren was het kat in het bakkie. Hij haalde diep adem.

'Trouwe?'

http://www.parool.nl/parool/nl/287/OPMERKELIJK/article/detail/1037774/2010/10/24/Werken-van-Jane-Austen-zwaar-bewerkt.dhtml

Het geheim van de Zingende Banketstaaf

Van tijd tot tijd kom ik er eentje tegen: een Zingende Banketstaaf. Dit is vast heel herkenbaar voor alle lezers: je maakt de verpakking van zo'n lekkere Hema banketstaaf open, en daar begint me die banketstaaf ineens een portie oorverdovend te zingen! Laatst had ik er eentje die een aria van Verdi ten gehore bracht, helemaal uit het hoofd, of hoe dat ook heet bij een banketstaaf. Ik heb ook wel eens een proleterige banketstaaf gehoord die een nummer van de Toppers door de kamer galmde, dat was minder. Sta je daar, met je Sinterklaaskleren aan, een schare ademloze kinderen aan je voeten, Zwarte Piet die aanstalten maakt om te strooien, begint die banketstaaf ineens Maak Me Gek te zingen. Ik neem aan dat jullie dat allemaal wel eens hebben meegemaakt, lieve lezers. En dan terug naar de Hema, met een halve banketstaaf in de tas, die stug door blijft blèren. Iedereen op straat wijst je na. De klantenservice die weigert je geld terug te geven, want de banketstaaf is tenslotte al aangebroken. Schreeuwen, vechten, de politie erbij. Nacht in de cel, samen met die achterlijke banketstaaf die maar door blijft zingen. Ik kan in zo'n geval wel door de grond zakken, jullie ook zeker!

Ik heb er iets op gevonden, en dat ga ik hier gratis met jullie delen. Een handige tip nu de r weer in de maand is. Ik schud voortaan, als ik op het punt sta een banketstaaf te kopen, de doos een paar keer heen en weer en leg mijn oor te luisteren. Zolang de doos dicht is, zal een banketstaaf niet snel gaan zingen, maar als je flink schudt en goed luistert kun je 'm wel horen neuriën. Bij het minste of geringste geluid: gauw terugleggen en een andere nemen!

http://www.tussenmaasenwaal.nl/page/Inter-nationaal/Opmerkelijk/Sinterklaas-wil-vroege-verkoop.602252.news

Grote Grazers

De Congolese overheid maakt biodiversiteit en natuurbeheer een speerpunt van haar beleid; iets waar de Congolese ontwikkelingsorganisaties gretig op inspringen. Eén van de succesvolste projecten is momenteel het reddingsplan voor de Grote Grazers in het natuurgebied De Oostvaardersplassen in het afgelegen ‘Flevoland’. Een Congolese waarnemer die het straatarme gebied vorig jaar vanuit een vliegtuig verkende, sprak naderhand van een 'dieronterende situatie', waarin de Grote Grazers 'sterven als strontvliegen'.

Schokkender was nog dat de lokale bevolking zich totaal niet voor deze prachtige, bijzondere dieren leek te interesseren. Vroeger was dat wel anders. De verwoestende, maatschappijontwrichtende effecten van drank en drugs kunnen, zo beschrijft de organisatie in een vuistdik rapport, niet genoeg benadrukt worden in de teloorgang van de authentieke Nederlandse cultuur, waarin men, zoals in veel Europese samenlevingen, juist in bijzondere harmonie met de dierenwereld leefde. Grote Grazers stonden centraal in allerlei bijzondere rituelen, die nu enkel nog in treurige toeristendorpen worden opgevoerd door gedeprimeerde nep-kaasboeren, die zonder uitzondering met overgewicht kampen, veroorzaakt door een overmatige consumptie van kippenpoten.

Om geld te krijgen van de Congolese overheid moet het Grote Grazer-project duurzaam zijn, wat betrokkenheid van de lokale bevolking vereist. Capaciteitsopbouw onder de lokale bevolking en het op gang brengen van een bewustwordingsproces zijn dan ook de hoofddoelen van het Congolese miljoenenproject. Na een pilotstudie in de nabijgelegen steden Maastricht en IJmuiden werden vier Flevolandse dorpen geselecteerd voor deelname aan het project. Besloten wordt om vooral met vrouwen te werken, aangezien aangetoond is dat vrouwen zich meer bekommeren om hun leefomgeving dan mannen. De meeste Nederlandse mannen, zo beschrijft het rapport, houden zich louter bezig met het rondrijden op opgevoerde scooters en het spelen van gewelddadige computerspelletjes (in een ander succesvol project van dezelfde stichting worden overigens verantwoorde Congolese computerspellen gedistribueerd bij pakken Liga-koekjes, een lokale delicatesse).

Aanvankelijk was het de bedoeling dat de vrouwen in groepjes (aangevoerd door een lokale facilitator) de dieren maandelijks monitoren en eventueel bijvoederen. De vrouwen werkten echter niet zomaar mee, zo klaagden de Congolese managers ter plaatse. In de beginfase van het project liepen er regelmatig groepen vrouwen weg, en het dierenvoeder, bestaande uit verse biefstuk, doperwtjes en champagne, werd op grote schaal gestolen.

Om de vrouwen tegemoet te komen stelden de Congolese managers daarom in overleg met hen lijsten op van ontwikkelingsdoelen waar de vrouwen zelf mee kwamen. Met stip op nummer 1 stond de integratie van etnische minderheden. De managers boden vervolgens aan om specifiek etnische minderheden in het monitoringsproject te betrekken. Met een speciaal vervoerssysteem worden etnische minderheden nu vanuit de sloppenwijken naar de Oostvaardersplassen gereden, waar ze de Grote Grazers kunnen voederen. Een prachtig nieuw hoofdstuk in de ontwikkelingshulp vanuit de Congo.

De Nederlandse Overheid vormt echter nog immer een obstakel. Hoewel het overduidelijk is dat ze het probleem niet zelf kunnen aanpakken, hebben ze er alles aan gedaan om dit toch zo nobele project tegen te dwarsbomen. Corruptie en nepotisme vieren hoogtij in de Nederlandse ambtenarij, zo leert ook een recente studie van de Universiteit van Kinshasa. Ondanks deze tegenwerking kan de Congolese organisatie rapporteren dat ze een grote bijdrage zal leveren aan het behoud van biodiversiteit in de Nederlandse polder in een participatief bewustwordingsproces waarin de capaciteitsopbouw van etnische minderheden specifieke aandacht geniet. Dit draagt bij aan Milleniumdoel nummer 7 (duurzame ontwikkeling en biodiversiteit). Er is nog een lange weg te gaan, maar ooit gaat het goed komen in Nederland.

http://nos.nl/artikel/178886-grazers-oostvaardersplassen-geteld.html

(mede geschreven door Annemarie)

Functioneel Vloeken

Paulus wandelde fluitend door het bos, terwijl hij zijn kruiwagentje voor zich uit duwde. Wat een heerlijke berg eikeltjes en beukenootjes had hij verzameld! Pompiedom, tralala. Het zonnetje scheen en wierp een prachtig licht over het bospaadje waarop Paulus liep. De vogeltjes kwierelierden een vrolijk concert. De takken van de bomen ruisten zachtjes in het milde windje. En wie kwam daar aan? Het was Reintje de Vos, de beste vriend van Paulus! Wat een geluksdag. Reintje had een hengel over zijn schouders, die ging zeker vissen.

'Lekker weertje, Reintje. Ga je vissen?' vroeg Paulus.

'Ja,' zei Reintje.

Prachtig, prachtig, hoe twee oude vrienden aan een half woord genoeg hebben. Paulus keek Reintje vertederd na terwijl de vos verdween in het struikgewas. Wat een bovenste beste jongen was me dat, bromde Paulus in zijn baard. Pompiedom, tralala. En verder liep hij, met zijn piepende kruiwagentje. Het was nog een aardig eindje lopen naar het paddenstoelenhuisje waar hij woonde, samen met zijn kaboutervrouwtje en zeven blonde kabouterzonen. Wat zouden ze blij zijn als ze die kruiwagen vol lekkers zouden zien... In een kringetje zouden ze om hem heen dansen, en ze zouden hun kleine rode puntmutsjes in de lucht gooien van vreugde. Paulus ging wat sneller lopen bij deze heerlijke gedachten.

Maar ach, had hij maar wat rustiger aan gedaan! Had hij maar wat beter naar de grond gekeken! Dat is de les van dit verhaal, lieve kinderen. Want Paulus liep zó hard, dat hij helemaal niet lette op de boomwortel die een eindje uit de grond stak. Boem, daar viel hij op zijn kabouterneusje! Wat een pijn! Ja, ja, dat komt ervan. Haastige spoed is zelden goed. Nu lag hij daar, en zijn kruiwagentje was ook nog eens omgevallen. De eikeltjes en beukennootjes rolden alle kanten op.

'Godverdegodverdegodverdegodverdomme nog an toe!' brulde Paulus.

http://www.nd.nl/artikelen/2010/oktober/11/vloeken-in-bekroonde-kinderboeken

Honden

(1)
Aan een zijstraat van de Langegracht in Leiden zit een hele fijne kringloopwinkel. Er werkt een oud mannetje met vies grijs sliertjeshaar, die de hele dag oude platen draait op een Erres-draaitafel uit 1973. Hij verkoopt alleen maar troep. Tafels met drie poten, verweesde kinderschoenen, gescheurde badmutsen, kleurboeken die al ingekleurd zijn, cowboyboeken met ezelsoren. Als je een laatje van een kast opentrekt vind je regelmatig dingen die je eigenlijk niet had mogen vinden. Een gigantische oma-slip bijvoorbeeld, of een familieportret waaruit een paar gezichten zijn geknipt. Recht uit de erfenis van een gehate oudtante, zo lijkt het. Laatst vond ik, verstopt tussen twee platen van Bolland & Bolland, een multomap vol dichtbeschreven vellen papier. De auteur ervan leefde, als ik de summiere aanwijzingen in zijn oersaaie verhaal goed interpreteer, aan het begin van de jaren 80 in Leiderdorp, waar hij de kost verdiende als leraar op een middelbare school. In de multomap beschreef hij tot in de kleinste details zijn lessen, waarbij hij zijn leerlingen consequent aanduidde met de term 'honden'.

(2)
Ik liep laatst door de Ikea, niet omdat ik een kast van het type 'Billy' nodig had, of omdat ik trek had in Zweedse gehaktballetjes, maar omdat ik me een beetje eenzaam voelde. Bij Ikea zijn altijd lekker veel mensen. Ze zitten op bankstellen, rennen rond met lampenkappen, meten keukenkastjes op. Ik mag er hele dagen zitten, gewoon om maar gezellig onder de mensen te zijn. Er gebeuren de wonderlijkste dingen daar in de Ikea. Deze keer had iemand stiekem een hondje mee naar binnen genomen. Dat is strikt verboden, want het zou me een rare boel worden in de Ikea als iedereen zijn hond zomaar mee ging nemen. Maar dit was een heel klein hondje, vandaar dat de eigenaresse waarschijnlijk dacht dat het wel kon. De hond zat in haar jas, en stak zijn kleine ondeugende guitige kopje tussen twee knoopsgaten naar buiten. Ineens begon hij hartverscheurend te kotsen. Hij maakte er heel menselijke geluiden bij, je kon die hond als het ware horen kokhalzen. Omstanders begonnen verschrikt te roepen en een paar mensen renden van pure angst weg. De vrouw reageerde kalm; blijkbaar had ze dit vaker meegemaakt. Ze legde een hand over het kotsende hondje en riep rustig de WC in. Even later kwam ze weer naar buiten met een natte jas, die ze blijkbaar had afgespoeld. Ze rook nog een beetje zurig, maar de hond was nergens te bekennen. Ik vraag me nog steeds af of hij onder haar jas zat verstopt of dat hij door de WC was gespoeld, of in de maandverbandbak was gegooid. Dat zou net goed geweest zijn voor zo'n vies rothondje.

(3)
Veel mensen waren al naar huis, maar ik was blijven hangen. Ik had een aangenaam plekje op de hoek van de bank veroverd, en op de een of andere manier kon het me niet meer zoveel schelen dat het bier lauw was en dat ik heel hard moest schreeuwen om boven de muziek uit te komen. Tegenover me, aan de andere kant van de kamer, zat een heel lange, dunne vrouw, die de hele avond niets zei. Ze keek met pinnige ogen in het rond, en dronk louter cola. Soms probeerde er iemand een praatje met haar aan te knopen – naarmate het alcoholgebruik van de aanwezigen vorderde werden de openingszinnen steeds gewaagder – maar aangezien ze zelf zo nuchter als een pasgeboren kalf bleef, reageerde ze elke keer even chagrijnig. Waarom ze al die tijd bleef zitten was me een raadsel. Tegen drieën stond ze plotseling op. Vanuit mijn ooghoeken zag ik dat ze mijn kant op kwam. Ik probeerde krampachtig door te praten met degene die naast me zat, want ik kreeg de koude rillingen van dat boze lange mens. Maar toen ze recht voor me ging staan kon ik haar niet langer negeren. Ze keek me woedend aan. 'Jij bent een hondenhater. Ik zie het wel! Hondenhater.' Met die woorden keerde ze haar colaglas boven mijn hoofd om en verliet het pand, mij in ontreddering achter latend.

(4)
http://www.bndestem.nl/regio/oosterhout/7392864/Hond-en-baasje-deze-winter-in-grijs.ece