Om volstrekt ondeugdelijke redenen staat de kabouter bekend als een vriendelijk wezentje. Komt het door zijn vertrouwwekkende grijze baard? Komt het door zijn vrolijke puntmutsje of zijn tot de verbeelding sprekende paddenstoelwoninkje? De invloed van verhalen over Paulus de Boskabouter en de quasi-wetenschappelijke praat van Rien Poortvliet moet in de onherstelbare verbetering van het imago van de kabouter zeker niet onderschat worden. Wat bezielde de auteurs van deze boeken toen ze vertellingen neerschreven waarin de kabouter wordt opgevoerd als een schepseltje dat er, gewapend met een schattig kruiwagentje, opuit trekt om het leven van mens en dier te veraangenamen?
Slechts weinigen hoor je over de ware aard van deze kleine bosbewoners. Het zijn gemene duivels, en ik ben blij dat er eindelijk iets over in de openbaarheid verschijnt. Hoewel het journaille er, zoals wel vaker, voor waakt om man en paard te benoemen. Ergerlijk.
http://www.ad.nl/ad/nl/1013/Buitenland/article/detail/508446/2010/08/29/Paddenstoelen-zoeken-Italie-levensgevaarlijk.dhtml
